Rola wychowania przedszkolnego w procesie kształtowania postaw społeczno-moralnych dziecka

Wraz z formalnym rozpoczęciem uczęszczania do przedszkola, które jest pierwszym intencjonalnie tworzonym środowiskiem, ważnym dla rozwoju i wychowania dziecka, zdecydowanie wzrasta liczba i różnicuje się charakter interakcji społecznych. Grupa przedszkolna staje się dla dziecka terenem zdobywania nowych doświadczeń, kompetencji i postaw społeczno-moralnych. Stwarza warunki dla przezwyciężenia charakterystycznego dla tego wieku egocentryzmu. Małe dzieci nie zawsze chętnie podporządkowują się normom grupy, a wartości takie jak: sympatia, współczucie, koleżeńskość kształtują się powoli, przeplatając z zachowaniami aspołecznymi typu: rywalizacja, zazdrość.
W kontaktach z rówieśnikami i dorosłymi dziecko zaczyna również poznawać samego siebie, zdawać sobie sprawę ze swoich możliwości, tworzyć sobie wyobrażenia o sobie samym i szukać swojego miejsca w społeczności. Obraz, który dziecko tworzy o sobie samym, staje się znaczącym regulatorem jego zachowania, cząstką składową jego życiowej postawy, wpływa na jego stosunek do rzeczy, osób, jest dominującą cechą społeczno-moralnego rozwoju dziecka.
Dziecko przekraczając próg przedszkola, staje się członkiem grupy przedszkolnej, z czym wiążą się określone, nowe dla niego prawa i obowiązki. Specyficznym rodzajem prac o charakterze samoobsługowym, ale wykonywanym już w sposób świadomy, nie tylko dla siebie, lecz jakoby "w imieniu całej grupy", są DYŻURY. Można je określić jako "swoistą szkołę obowiązku". Dyżur w przedszkolu uczy samodzielności, rzetelności i samokontroli.